.
Poliwęglan komorowy to najczęściej wybierany materiał do budowy naświetli dachowych, zadaszeń, daszków i okien przemysłowych. Dzięki swej ażurowej budowie płyty z poliwęglanu komorowego są relatywnie lekkie, zachowują mechaniczne właściwości poliwęglanu, czyli są dużo mniej podatne na uszkodzenia i zmienne warunki atmosferyczne, są źródłem naturalnego doświetlenia pomieszczeń i posiadają bardzo dobre parametry termoizolacyjne. W powiązaniu z konstrukcjami z profili aluminiowych doskonale nadają się do tworzenia modułowych konstrukcji, pozwalających na łatwą rozbudowę, a w razie potrzeby na wymianę uszkodzonej sekcji. Dodatkowo poliwęglan komorowy zachowuje dużą sztywność co jednak nie wyklucza możliwości gięcia na zimno i tworzenia ukształtowanych konstrukcji, np. łukowych świetlików dachowych oraz tego samego rodzaju daszków.
Jak każdy materiał z poliwęglanu, również poliwęglan komorowy czuły jest na działanie promieni ultrafioletowych, stąd wszystkie płyty komorowe czołowych producentów pokrywane są filtrami UV w celu ochrony przed degradującym wpływem światła słonecznego. Ważne jest więc aby podczas montażu płyt komorowych zwrócić uwagę na oznaczenia producenta na folii zabezpieczającej powierzchnię poliwęglanu w celu prawidłowego osadzenie w konstrukcji. Uwaga ta nie dotyczy płyty z poliwęglanu komorowego pokrytej filtrem UV dwustronnie, np. typu Lexan Thermoclear LT2UV.
o różnej strukturze komór
Płyty z poliwęglanu komorowego mogą trwale pracować w sporym zakresie temperatur, od -40 do +120 st.C. Jednak przy składowaniu w stosie jedna na drugiej może nastąpić kumulacja ciepła i przywarcie folii ochronnych do powierzchni poliwęglanu. Należy więc stos płyt wystawiony na działanie słońca okrywać jasnym, nieprzezroczystym materiałem. Aby zapewnić właściwe warunki przechowywania, płyty poliwęglanowe komorowe powinny być układane na płaskiej powierzchni lub szerszych belkach rozstawionych w niewielkich odległościach.
Cięcie poliwęglanu komorowego można wykonać piłą tarczową o małych zębach lub piłą ręczną. Ważne aby w trakcie cięcia płyta komorowa była dobrze podparta blisko miejsca cięcia. Powstałe wióry należy później usunąć, również z komór np. sprężonym powietrzem. W płycie komorowej można wiercić otwory za pomocą zwykłych wierteł do metalu pamiętając również o właściwym podparciu płyty i usunięciu wiórów. Warto też na czas dłuższego składowania płyt komorowych zabezpieczyć wloty komór np. taśmą samoprzylepną.