Klasy ogniowe płyt poliwęglanowych komorowych - SRO, NRO
W odpowiedzi na wiele zadawanych przez Państwa pytań dotyczących klas odporności ogniowej płyt poliwęglanowych oraz konstrukcji do ich montażu pozwolimy sobie na interpretację dla Państwa przepisów prawnych poruszający ten. Podstawową normą prawną która należy się kierować podczas wyboru materiałów jakie powinny zostać użyte przy wykonaniu budynku jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. — Prawo budowlane (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r. poz. 690).
Jako iż poliwęglan w zakresie rozprzestrzeniania ognia przez dachy utracił swoją klasę odporności ogniowej NRO (nie rozprzestrzeniający ognia) na rzecz klasy SRO (słabo rozprzestrzeniający ognień) wprowadziło to nie lada zamęt na rynku budowlanym z powodu braku materiałów lub rozwiązań odpowiadającym nowym wytycznym techniczno- prawnym (podstawa: komunikat Instytutu Techniki Budowlanej: Z dniem 31 sierpnia 2010 roku zostaną wycofane klasyfikacje ogniowe NP-1336.1/08/TG, NP-1095.4/07/TG, NP-1146.1/07/TG - dotyczą one likwidacji klasyfikacji ogniowej odporności na działanie zewnętrznego ognia płyt poliwęglanowych komorowych). Wielu architektów w obawie przed konsekwencjami w przyszłości pozwu sądowego o niewłaściwy dobór klasy materiału przy wykonaniu lokalu użytkowego wpisuje jako obowiązujący klasę NRO stawiając tym samym inwestora przed kolejnym niełatwym zadaniem znalezienia odpowiedniego podwykonawcy, który wykona zlecenie z użyciem wskazanego w projekcie materiału. Często jest to zbędna czynność za którą inwestor będzie musiał sporo zapłać. Po to aby świetlik dachowy uzyskał z powrotem klasę materiału nie palnego wystarczy umieścić między płyty montażowe specjalne niepalne włókna laminatu poliestrowego. Niestety niesie to za sobą dwie poważne konsekwencje. Pierwszy to koszt włókna- wartość poliestru jest porównywalna z wartością płyty PC więc aby osiągnąć efekt NRO zwiększamy koszty wykonania świetlika dachowego płacąc i za płytę poliwęglanową i za laminat. Drugim sporym problemem jest ilość przepuszczanego światła - montaż pasm świetlnych z użyciem poliwęglanu pozwala naświetlić równomiernie obiekty naturalnym światłem dziennym co korzystnie wpływa na samopoczucie użytkowników budynku (przepuszczalność światła przez płyty PC wynosi ponad 80%) oraz zwiększa ich wydajność pracy. Nie sposób przecenić dodatni wpływ światła słonecznego na kondycję i psychikę człowieka dlatego tak bardzo ważne jest zapewnienie mu odpowiednio oświetlonego pomieszczenia. Pozwala to również uniknąć konieczności montażu i użytku sztucznego oświetlenia, co za tym idzie obniżyć koszty eksploatacji obiektu w przyszłości.
z warstwą poliestru
poliwęglanu jednokomorowego
Niestety ognioodporne włókno nie jest materiałem tak transparentnym jak poliwęglan. Aby dach został wykonany zgodnie z obowiązującymi aktualnie przepisami, przy zainstalowanych obydwu warstwach laminat „zabierze” nam dodatkowo ok. 20-30% przepuszczalnego dotąd światła, więc pozostaje nam około 50% początkowego zakładanego doświetlenia.
Przykład:
Zakladamy, że obiekt posiada dach wielkości 800 m2.
Laminat pochlania ok. 20-30% światła, więc 1m2 świetlika poliwęglanowego bez laminatu
daje tyle samo doświetlenia wnętrza co 1,3m2 świetlika poliwęglanowego z laminatem
wariant 1 - z poliestrem
- 800m2- cały dach
- 160m2- naświetla = 20% powierzchni całego dachu
- faktyczne doświetlenie: 160 -30% = 112j
- w normie NRO
wariant 2 - bez poliestru - nasza sugestia
- 800m2- cały dach
- 152m2- naświetla = 19% powierzchni całego dachu
- faktyczne doświetlenie: 152 * 1 = 152j
- w normie SRO
Jak widać z powyższych obliczeń, faktycznego światła docierającego do wnętrza budynku mimo mniejszej powierzchni przeznaczonej na jego oświetlenie jest i tak więcej niż w wypadku zastosowania większej powierzchni ale z użyciem dodatkowego włókna.
Dodatkowo dochodzi fakt iż między włóknem a poliwęglanem występuje stałe tarcie powierzchni co powoduje powstawanie ładunków elektrycznych czego skutkiem jest osadzanie się między warstwami wszelkiego rodzaju drobinek kurzu, brudu i innych zanieczyszczeń pylistych. Odkładanie się tego powoduje powstanie ciemnej wręcz czarnej warstwy nieczystości która dodatkowo uniemożliwia przepływ światła naturalnego. W ten sposób po paru latach zamiast ustalonego pierwotnie efektu zaoszczędzenia miarowym naturalnym oświetleniem klient przepłaca i jest zmuszony do wymiany zadaszenia, które w ostatecznym rezultacie pozostawi jedynie około 20-30% przepuszczanych wyjściowo promieni słonecznych.
Przepisy stanowią, iż wymagania w zakresie rozprzestrzeniania ognia dotyczą całego pokrycia dachu wraz z naświetlami. Po zmianach z 12 marca 2009r. świetliki muszą spełniać klasę BROOF (t1) zgodnie z Polską Normą PN-ENV 1187:2004. Istnieje jednak odstępstwo, o którym często architekci nie wiedzą lub zapominają - mianowicie wyjątkiem jest sytuacja kiedy otwory w połaci dachowej przeznaczone na wykonanie naświetli nie przekraczają 20% całej powierzchni dachu a jednocześnie powierzchnia dachu nie wynosi więcej niż 1000 m2.
W sytuacji kiedy powierzchnia świetlików przekracza próg 20% całkowitej powierzchni dachu, kompromisowym rozwiązaniem może być zredukowanie obszaru świetlików dachowych. Jak wykazano na powyższych obliczeniach, nie zawsze wiąże się to z redukcją ilości światła. Jeśli natomiast zmniejszy to ułamek dostającego się do budynku światła, w zamian pozwoli zrezygnować z instalacji warstwy zabezpieczającego poliestru a w przyszłości również uniknąć konieczności wymiany całego pokrycia ze względu na zaleganie brudu między warstwami a powodu utraty dostającego się do wnętrza światła. W efekcie mimo iż jasność w pomieszczeniu początkowo była by mniejsza od zakładanego pierwotnie po paru latach przy zadaszeniu z zamontowaną warstwą liczba promieni słonecznych wewnątrz obiektu będzie równa jak w sytuacji pomniejszonej ilości pasm świetlnych lub co gorsza mniejsza. Pozwoli to również na przyoszczędzenie pokaźnej sumy.
Niniejsze opracowanie nie jest źródłem prawa ma jedynie charakter informacyjny oraz pomocniczy. Jest one wyłącznie naszą interpretacją wyżej wymienianych przepisów prawnych. Zostało przygotowanie opierając się na aktualnych przepisach w dniu 20.08.2014. Nie może stanowić podstaw do jakichkolwiek roszczeń oraz nie jest obowiązującą wykładnią prawa. Przytoczone wymagania są jedynie wycinkami z przepisów techniczno- budowlanych. Pełen zakres wymagań znajduje się w wymienionych w tekście rozporządzeniach i normach w szczególności w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. oraz innych rozporządzeń zmieniający pierwotne zapisy tego rozporządzenia